مسئولیت سرپرست صغیر در برابر فعل زیان آور در حقوق ایران و انگلیس و فرانسه

در حقوق ایران، شخصی که به دیگری آسیب برساند از نظر اخلاقی نسبت به کاری که انجام داده است قابل ملامت می باشد. بر مبنای نظریه تقصیر، در مسئولیت اخلاقی برای این که زیان دیده بتواند خسارت خود را از کسی بخواهد، باید ثابت کند که تقصیر او سبب ورود خسارت شده است. در احراز تقصیر، زیان دیده نقش مدعی را دارد و باید دلایل اثبات آن را بیاورد. در مسئولیت قراردادی به طور معمول اثبات عدم انجام تعهد برای این منظور کافی است و متعهد در صورتی از مسئولیت معاف می شود که ثابت کند مانع قهری و احتراز ناپذیر و پیش بینی نشده ای از اجرای قرارداد بازداشته است. ولی در مسئولیت قهری تقصیر همیشه برخلاف اصل است و نیاز به اثبات دارد و زیان دیده مدعی به شمار می آید. در حقوق انگلیس، در قرن ۹۱م دادگاه ها توانستند حقوق خطاها را به حقوق خطا تبدیل کنند که یکی از روش ها گسترش قلمرو بی احتیاطی با تقصیر و تبدیل آن به یک اصل کلی برای مسئولیت بود. در نظام کامن ل اصل واحدی مبنای مسئولیت قرار گرفته است. در حقوق فرانسه، در مسئولیت مدنی ناشی از فعل غیر، شخص شیوه زندگی دیگری را کنترل کرده و بر تعیین رفتار و سبک زندگی وی اقتدار دارد. این اقتدار نیز به جهت حالت خطرناکی است که بطور بالقوه در شخص تحت مراقبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سر پرست ، صغیر ، مراقبت ، فعل زیان بار ، تقصیر ، جبران خسارت