اثربخشی آموزش درمان شناختی رفتاری بر حافظه رویدادی نوجوانان دارای اختلال اضطراب فراگیر

اصلی ترین مالک اختلال اضطراب فراگیر عامل نگرانی و تحریف در حافظه رویدادی می باشد، لذا با استفاده از درمان شناختی و محتوای شناختی جلسات درمانی و رفتاری و تغییر ادراکی بیماران سبک پردازش آنها تغییر می کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش درمان شناختی رفتاری بر حافظه رویدادی نوجوانان دارای اختلال اضطراب فراگیر بود. این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل ۱۵۰ نوجوان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به ۵ کلینیک مشاوره و روانشناختی در سال ۱۴۰۴ در شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۴۰ (نوجوان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی جایگزین در دو گروه آزمایش ۲۰ (نفر و کنترل ۲۰ (نفر گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه حافظه فعال دانمن و کارپتنر (۱۹۸۰ WMT)، پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (GADQ) اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۶)، بود. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) استفاده شده است. یافته ها نشان داد که آموزش درمان شناختی رفتاری در بهبود حافظه رویدادی در نوجوانان دختر دارای اختلال اضطراب فراگی ر در شهر تهران موثر بوده است. بنابراین پیشنهاد می شود درمان شناختی رفتاری برای افزایش توانایی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مواجهه با چالش ها و موقعیت های دشوار زندگی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، حافظه رویدادی ، اختلال اضطراب فراگیر ، نوجوانان