اثر بخشی گشتالت درمانی گروهی بر خودپنداره، ابراز گری هیجانی و احقاق جنسی در زنان خانه دار

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر خودپنداره، ابراز گری هیجانی و احقاق جنسی در زنان خانه دار انجام شده است. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش ۸۵۰ نفر از زنان خانه داری بودند که در سال ۱۴۰۳ با مشکلات سازگاری زناشویی به مراکز مشاوره شهر اراک مراجعه کرده بودند. نمونه آماری نیز شامل ۴۰ نفر از جامعه مذکور بود. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود، گروه های آزمایش و کنترل متشکل ۲۰ زن در محدوده سنی ۳۰-۴۰ سال بودند برای گروه آزمایش ۱۰ جلسه مداخله گشتالت درمانی گروهی اجرا گردید. در مدت اجرای پژوهش، گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغییره تحلیل گردید. یافته ها نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر خودپنداره، ابرازگری هیجانی و احقاق جنسی اختلاف معناداری وجود دارد (۰۵/۰p<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد گشتالت درمانی گروهی باعث بهبود خودپنداره، ابرازگری هیجانی و احقاق جنسی زنان خانه دار خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ابرازگری هیجانی ، احقاق جنسی ، خودپنداره ، گشتالت درمانی گروهی