پیشبینی عزت نفس تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

این پژوهش جهت پیش بینی عزت نفس تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان نوشهر بر اساس خودکارآمدی تحصیلی آنها در بازه زمانی سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. ماهیت دادهها از نوع کمی و روش تحقیق نیز توصیفی همبستگی بود همچنین این تحقیق در دسته اهداف کاربردی قرار داشت. جامعه آماری این مطالعه شامل ۳۸۳ دانش آموز دختر پایه دوازدهم بود که با روش نمونه گیری خوشه ای و طبق جدول مورگان، ۱۵۹ دانش آموز شامل ۶۷ نفر از رشته تجربی و ۹۲ نفر از رشته انسانی در این مطالعه همکاری داشتند. دادههای پژوهش از طریق پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی پاتریک و همکاران (۱۹۹۷) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷) گردآوری شد و روایی محتوایی و صوری آنها با نظارت اساتید راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ جهت بررسی وضعیت پایایی ابزار به ترتیب برای خودکارآمدی تحصیلی با ۵ سوال، ۰.۸۵۶ و برای عزت نفس تحصیلی با ۸ سوال، ۰.۷۱۲ محاسبه شد. نتایج تحلیل دادهها در نرم افزار آماری SPSS-۱۶ نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و عزت نفس تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و خودکارآمدی تحصیلی ۳.۱۷ درصد از تغییرات عزت نفس تحصیلی را پیشبینی کرد. همچنین دانش آموزان رشته تجربی نسبت به رشته انسانی، از خودکارآمدی بیشتری برخوردار بودند اما در متغیر عزت نفس تحصیلی تفاوت معناداری وجود نداشت. در نهایت یافتههای این مطالعه نشان داد که دانش آموزان خودکارآمد با عزت نفس خود می توانند در محیطهای آموزشی از جمله مدرسه عملکرد تحصیلی بهتری داشته باشند و با انگیزه بیشتری به یادگیری موثر بپردازند.

کلیدواژه ها:

پیشبینی ، عزت نفس تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان ، پایه دوازدهم