بررسی تاثیر آموزش هوش اجتماعی بر مدرسه گریزی و سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان اردکان

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر آموزش هوش اجتماعی بر مدرسه گریزی و سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان اردکان انجام گرفت. این مطالعه با رویکرد کمی و به روش نیمه آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان اردکان بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس،۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و در دوگروه ۱۵ نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند.شرکت کنندگان به پرسشنامه های استاندارد سازگاری فردی و اجتماعی بل (۱۹۶۱) و تحصیل گریزی خرمائی و صالح اردستانی (۱۳۹۵) پاسخ دادند. هوش اجتماعی در طی ۱۰ جلسه یک ساعته به دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان اردکان آموزش داده شد. ولی گروه گواه هیچگونه مداخله ای را در طول مدت آزمایش دریافت نکرد. در پایان نیز داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و در سطح معنی داری ۰۵/۰ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش هوش اجتماعی بر مدرسه گریزی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان اردکان تاثیر معناداری داشته است (۰۰۱/۰>P). همچنین نتایج نشان داد که آموزش هوش اجتماعی بر سازگاری فردی و اجتماعی و ابعاد آن (سازگاری در خانه، سازگاری تحصیلی، سازگاری تندرستی، سازگاری عاطفی، سازگاری اجتماعی) دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان اردکان تاثیر معناداری داشته است (۰۰۱/۰>P).

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، مدرسه گریزی ، سازگاری فردی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان