نقش داده کاوی GIS در مدیریت بحران

روش سنتی تبدیل داده ها به دانش، متکی به تجزیه، تحلیل و تفسیر دستی است. این تجزیه و تحلیلهای دستی مجموعه های داده ای بسیار کند، گران و موضوعی است. در حقیقت با رشد نمائی حجم داد ه ها، این نوع تجزیه و تحلیل ها در بسیاری از حوزه ها، غیر عملی می گردد. در حالی که ارزش واقعی چنین داده هایی در توانایی استخراج گزارشهای مفید و شناسایی رونده رویدادهای جالب است . پشتیبانی از تصمیم گییها و سیاستها بر مبنای تجزیه ، تحلیل ها و استدلالیهای آماری و کشف داده ها به منظور دستیابی به اهداف عملیاتی و اجرایی می باشد. سیستمهای کشف دانش، این امکان را به کاربر می دهند که بتواند انبوه داده های جمع آوری شده را تفسیر کنند و دانش نهفته در آن را استخراج نمایند. کاوش داده ها را می توان بر روی بانکهای اطلاعاتی مختلفی انجام داد. یکی از این بانکها بانکهای اطلاعاتی فضایی است. داده کاوی و کاوش داده ها روی داده هایی که دارای یک یا چند ویژگی مکانی، فضایی و یا جغرافیایی باشند داده کاوی فضایی نامیده میشود و خروجی آن دانش و معرفتی است که دارای خصوصیات فضایی جغرافیایی ، مانند مکان، جهت، فاصله، شکل هندسی و مانند آن باشد. سیستمهای اطلاعات جغرافیایی به طور عموم برای ذخیره و بازیابی داده های جغرافیایی به کار می رود. این سیستمها توانایی شاخص دهی اطلاعات جغرافیایی و پرس و جوهای مکانی را دارا هستند. داده ها ی موجود در در سیستمهای اطلاعات جغرافیایی به دو دسته تقسیم می شوند: داده های مکانی و داده های توصیفی. داده های مکانی داده هایی هستند که به نحوی با موقعیت جغرافیایی و مکانی اشیا موجود درسیستم مرتبطند و داده های توصیفی که سایر خصوصیات این اشیا را بیان میکنند. در سیستمهای اطلاعات جغرافیایی باتوجه به حجم بالای اطلاعات، نیاز به کشف و استخراج داشن بسیار نمود پیدا میکند. پایگاه داده موجود در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی مبتنی بر داده های شبکه حمل و نقل است. این داده ها که به صورت روزانه از وضعیت جاده ها و خیابانهای محدوده شهری دریافت می شود شامل موقعیت جغرافیایی، وضعیت مسیر، نام محور، متوسط ترافیک و ... است. در این سیستم بخشی از اطلاعات مانند موقعیت و نام مسیرها از لحاظ زمین ثابت بوده و سایر اطلاعات همچون وضعیت مسیر متوسط ترافیک روزانه در دوره های زمانی مختلف به روز می شود. امروزه در مدیریت بحران سوانح به خصوص در شهرهای بزرگ و پر ترافیک ایجاب می نماید دسترسی به اطلاعات و داده ها توسط مدیران امداد رسانی و مرکز کنترل امدادرسانی آسان تر و سریعتر صورت بگیرد. اتفاقات غیر مترقبه مثل زلزله، سیل، آتش سوزی های مهیب و ... همیشه به پراکندگی بیشتر می انجامد لذا ضرورت داشتن مجموعه اطلاعات دقیق از مناطق مختل داخل شهری و برون شهری آن هم در اسرع وقت یک ضرورت است که ما سعی کرده ایم در این مقاله با استفاده از اطلاعات مجود در بانکها و سیستمهای اطلاعات جغرافیایی همچون نواحی پر ترافیک، نقاط حادثه دیده، محل استقرار نیروهای امدادی و استفاده از روشهای و الگوریتمهای داده کاوی روش دسترسی به بهترین مسیرها در کنترل بحران را ارائه نماییم. امیدواریم دانش استخراج شده از این فرایند کاربردی بتواند راهکاری مناسب در تصمیم گیریهای مختلف مدیران و علاقمندان قرار دهد.