پیش بینی اضطراب اجتماعی در دانش آموزان بر اساس خودکارآمدی اجتماعی

چکیده پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس خودکارآمدی اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه انجام شده است . جامعه آماری این پژوهش، متشکل از کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر سمنان بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ مشغول به تحصیل بودند و از بین آن ها ۳۱۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی است . برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS-۲۴ استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی برای نوجوانان لاگرکا و لوپز (۱۹۹۸) و پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی نوجوان کنللی (۱۹۸۹) استفاده شد. نتایج نشان داد، خودکارآمدی اجتماعی می تواند سطوح اضطراب اجتماعی را در دانش آموزان دختر پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، خودکارآمدی اجتماعی