نقش بازی در تربیت چندبعدی دانش آموز

پژوهش های مختلف به صورت پی درپی نشان می دهد رشد و نمو در دوران کودکی اثرات مستقیم و بلندمدتی روی سلامت روان، خلق فرصت و توسعه اجتماعی و عاطفی در بزرگسالی خواهد داشت. به عباراتی کودکان آینده سازان هر جامعه ای محسوب می شوند و کودکی که در ابعاد مختلف به خوبی رشد یافته باشد به طور قطع سبب رشد و پویایی روزافزون جامعه خود خواهد شد. متولیان نظام آموزشی هر کشوری با آگاهی از این امر سعی کرده اند با ابزارهای متنوع و مختلفی در مدرسه و پایه های تحصیلی زمینه ی رشد مطلوب کودکان سرزمین خود را فراهم سازند. یکی از مولفه ها و ابزارهای مهم برای تحقق رشد مطلوب در کودکان بازی است که با توجه به نظریات روانشناسان مطرح حوزه رشد می تواند نقش بی بدیلی در این زمینه بازی کند. پژوهش حاضر به روش مروری و از نوع کتابخانه ای بر آن است تا به بررسی نقش بازی در تربیت چندبعدی دانش آموز (جسمی، ذهنی، عاطفی، اجتماعی) بپردازد. بازی، موجب رشد عاطفی، اجتماعی، جسمانی و ذهنی کودک می شود. در جریان بازی، نیروهای روحی و جسمی کودک؛ یعنی دقت، حافظه، تخیل، نظم و ترتیب، چالاکی، مهارت، قدرت جسمانی و… رشد می یابند.

کلیدواژه ها:

بازی ، دانش آموزان ، رشد اجتماعی ، رشد ذهنی ، رشد عاطفی