تدوین برنامه در جهت ماندگاری همه دانش آموزان به ویژه دانش آموزان استثنائی در فرآیند تعلیم و تربیت از کلاس اول ابتدایی تا پایان متوسطه در مدارس غلامعلی افروز

این مقاله به بررسی ماندگاری دانش آموزان استثنائی در نظام آموزشی و شناسایی عوامل موثر بر آن می پردازد. پرسش اصلی پژوهش این است که چه عواملی بر ماندگاری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان استثنائی تاثیر دارند و چرا این مسئله به طور گسترده در تحقیقات قبلی بررسی نشده است. این تحقیق با استفاده از تحلیل کیفی داده ها از طریق مطالعه کتابخانه ای به بررسی نیازهای آموزشی خاص، نقش خانواده و ویژگی های محیط آموزشی پرداخته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که همکاری بین نهادهای آموزشی و اجتماعی و طراحی برنامه های آموزشی ویژه می تواند به بهبود شرایط یادگیری و ماندگاری دانش آموزان استثنائی کمک کند. این نتایج اهمیت توجه به نیازهای این دانش آموزان را در سیاست گذاری های آموزشی نمایان می سازد و می تواند مبنای توسعه سیاست های حمایتی کارآمدتر در این زمینه باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آموزشی ، وحدت در آموزش ، دانش آموزان استثنائی ، استراتژی ماندگاری