بررسی تاثیر تاب آورسازی منابع انسانی بر کاهش پدیده ترک شغل

در عصر کنونی سازمان هایی که می توانند قبل از بروز پدیده ترک سازمان، سیاست ها و طرز های موثری برای محافظت و نگهداری منابع انسانی کارا و توانمند خویش بکار گیرند، موفق خواهند بود. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر تاب آورسازی منابع انسانی بر کاهش پدیده ترک شغل صورت پذیرفت. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارکنان سازمان های دولتی لرستان می باشند، با توجه به اینکه حجم جامعه آماری نامحدود می باشد، از فرمول کوکران، برای تعیین حجم نمونه استفاده شد و حجم نمونه برابر ۳۸۴ نفر تعیین شد. در پژوهش حاضر برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است که روایی و پایایی آن ها با روش اعتبار محتوا و آلفای کرونباخ تائید شد. برای آزمون فرضیات و تحلیل داده ها نیز از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شده است. به عنوان یک نتیجه کلی از پژوهش باید اشاره داشت تاب آورسازی سرمایه انسانی مشارکت کاری را پرورش می دهد، زیرا کارکنان تاب آور اعتماد به شایستگی های خود را نشان می دهند و محیط کار خود را مبتکرانه و سودمند می دانند که در نهایت سبب بهبود و توسعه مشارکت در کار می گردد درنتیجه، کارمندان باانرژی و با اعتماد به نفس آمادگی بالاتری برای مواجهه با مسائل و مشکلات در محیط کاری نشان می دهند که درنهایت مشارکت کاری را تقویت می نماید و سبب کاهش میل به ترک شغل می گردد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاب آورسازی کارکنان ، ترک شغل ، سازمان های دولتی