بررسی رابطه کمالگرایی و ویژگیهای شخصیتی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 109
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IPECONF08_056
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
کمالگرایی به عنوان یکی از ویژگی های شخصیتی مهم در روانشناسی، تلاش فرد برای دستیابی به استانداردهای باالی عملکرد می باشد. اهمیت کمالگرایی در حوزه های مختلف زندگی فردی و اجتماعی باعث شده است که بسیاری از پژوهشگران به بررسی این مفهوم بپردازند. این مقاله مروری تلاش دارد تا با استفاده از ابزارهای تحقیقاتی مختلف به بررسی دقیق تر مفهوم کمال گرایی و ارتباط آن با ویژگی های شخصیتی بپردازد. برای این منظور از منابع علمی موجود در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی مانند سایت جهاد دانشگاهی، علم نت و PubMed، PsycINFO، و Google Scholar استفاده شده است. ویژگی های شخصیتی به خصوصیت های روانشناختی پایدار افراد اشاره دارد که رفتارها، افکار و احساسات آن ها را در طول زمان و در موقعیت های مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. در نظریه های مختلف، کمالگرایی به عنوان شاخص های مرتبط با معیارهای شخصی باالا و نگرانی های مربوط به اشتباهات تعریف شده است. در این راستا، کمالگرایی به دو نوع سازنده و ناسازنده تقسیم می شود. در حالت سازنده، فرد در جستجوی پیشرفت است و از استانداردهای باالا به طور مثبتی بهره برداری می کند. در مقابل، کمال گرایی ناسازنده معمولا مرتبط با ترس از شکست و انتقادهای سختگیرانه خود است که می تواند به مشکلات روانی مانند استرس و افسردگی منجر شود. تحلیل مقایسه ای در این مقاله به بررسی تفاوت های کمالگرایی در گروه های مختلف اجتماعی و فرهنگی معطوف می شود. تحقیقات نشان داده اند که عوامل فرهنگی می توانند تاثیر قابل ملاحظه ای بر گرایش های کمالگرایانه فرد داشته باشند. برای مثال، در فرهنگ های جمع گرا، مانند فرهنگ های آسیایی، تاکید بیشتری بر هماهنگی اجتماعی و دستیابی به استانداردهای گروهی وجود دارد که می تواند کمالگرایی را به طور منحصربه فردی تحت تاثیر قرار دهد. عالوه بر این، تفاوت های جنسیتی نیز در کمالگرایی مشاهده شده است، به طوری که برخی مطالعات نشان می دهند زنان ممکن است انتظارات کمالگرایانه باالتری در زمینه های خاص، مانند ظاهر بدنی، داشته باشند. همچنین، محیط های تربیتی و اجتماعی مانند خانواده و نظام آموزشی نیز نقش مهمی در شکل گیری کمالگرایی فرد ایفا می کنند. در نهایت، کمالگرایی به عنوان یکی از ویژگی های پیچیده در شخصیت انسان، نیازمند درک عمیق تر و جامع تری می باشد. مطالعه و تحلیل این ویژگی می تواند به روانشناسان و مشاوران در تدوین برنامه های مداخله ای و پیشگیرانه کمک کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه مهروری
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز