تاثیر عوامل اقتصادی بر طلاق و راهکارهای روانشناسی مثبتنگر در تقویت خانواده

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر شاخص های اقتصادی بر نسبت طلاق به ازدواج در ایران و ارائه راهکارهای روانشناسی مثبت نگر برای کاهش اثرات آن انجام شده است. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و از داده های سری زمانی بین سال های ۱۳۸۳ تا ۱۴۰۲ استفاده شده است. جامعه آماری شامل اطلاعات اقتصادی منتشرشده توسط بانک مرکزی و داده های ازدواج و طلاق سازمان ثبت احوال است. روش نمونه گیری به صورت تمام شماری بوده و تمامی داده های در دسترس طی دوره مورد بررسی قرار گرفته اند. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندمتغیره در نرم افزار eviews انجام شده است. یافته ها نشان داد که نرخ ارز، بیکاری، درآمد سرانه و ضریب جینی، تاثیر معناداری بر افزایش نسبت طلاق به ازدواج دارند. در بخش دوم پژوهش، با استفاده از رویکرد روانشناسی مثبت نگر، راهکارهایی شامل تقویت تاب آوری خانوادگی، بهبود مهارت های ارتباطی، ترویج تفکر مثبت، آموزش مدیریت مالی و پرورش فرهنگ شکرگزاری ارائه شد. این مداخلات می توانند اثرات منفی بحران های اقتصادی بر خانواده ها را کاهش داده و موجب افزایش ثبات در روابط زناشویی شوند. نتایج این پژوهش می تواند در سیاستگذاری های اجتماعی و اقتصادی به منظور حمایت از خانواده ها و کاهش آسیب های ناشی از نوسانات اقتصادی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

شاخصهای اقتصادی ، نرخ ارز ، بیکاری ، طلاق ، خانواده ، روانشناسی مثبت نگر