بررسی رابطهی بین معنویت در محیط کار با خستگی از دلسوزی پرستاران

هدف پژوهش حاضر، پیشبینی خستگی از دلسوزی بر اساس معنویت در محیط کار در پرستاران شهر قم بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستانهای دولتی شهر قم در سال ۱۴۰۴- ۱۴۰۳ به تعداد ۲۱۶۶ نفر بودند که از طریق فرمول کوکران حجم نمونه ۲۲۲ نفر تعیین و به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. برای جمعآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه معنویت در محیط کار میلیمن و همکارانش ( ۲۰۰۳) و مقیاس کیفیت زندگی شغلی استام ( ۲۰۰۹) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین کل مقیاس معنویت در محیط کار با خستگی از دلسوزی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از اجرای رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین ابعاد معنویت در محیط کار، کار با معنا قادر به پیشبینی خستگی از دلسوزی می باشند.

کلیدواژه ها:

معنویت در محیط کار ، خستگی از دلسوزی ، پرستاران