تاثیرنشانگ رهای غیرتهاجمی بزاق در تشخیص سرطان دهان

مقدمه: با وجود پیشرفت های حاصل شده در تشخیص و پیش آگهی سرطان دهان، نرخ بقا پنج ساله همچنان پایین است که این امر عمدتا به دلیل مقاومت به درمان و تشخیص دیرهنگام است. عواملی مانند مصرف تنباکو و الکل، آسیب های ژنتیکی و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نقش مهمی در این مساله دارند. استفاده از بزاق به عنوان یک روش غربالگری و تشخیصی غیرتهاجمی و در دسترس، به ویژه به دلیل تماس مستقیم آن با محل ضایعه، به عنوان یک روش جایگزین امیدبخش به شمار می رود. این مقاله قصد دارد تجزیه و تحلیل جامعی از اثربخشی بزاق به عنوان یک نشانگر تشخیصی غیرتهاجمی برای سرطان دهان ارائه دهد. روش: داده ها برای این مطالعه از طریق یک ارزیابی گسترده از منابع علمی جمع آوری شد که شامل جستجو در پایگاه های PubMed، Web of Science، Google Scholar می باشد. جستجو به این صورت بود که ابتدا یک تحقیق کلی در مورد بیومارکرهای غیرتهاجمی انجام شد سپس به طور جزئی تر مقالاتی که در زمینه سرطان نوشته شده بود انتخاب شدند و عنوان های مهم این مقالات به طور جزئی تر در پایگاه ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: شناسایی نشانگرهای بزاقی می تواند به طور چشمگیری روش های تشخیص سرطان دهان را تغییر دهد و جایگزین قابل اعتمادی برای روش های تهاجمی موجود باشد. بزاق به عنوان یک منبع غنی از ترکیبات آلی و غیرآلی سلولی و سلول آزاد، بستری مناسب برای تحقیقات در زمینه های پروتئومیکس، ژنومیکس، متاژنتیک و متابولومیکس است. نتیجه گیری: این مقاله به طور جامع به نشانگرهای بزاقی و نقش آن ها در تشخیص غیرتهاجمی سرطان دهان پرداخته و نشان می دهد که این نشانگرها می توانند به بهبود نتایج بیماران و کاهش تاثیرات این بیماری کشنده کمک کنند.

کلیدواژه ها:

سرطان سلول های سنگفرشی دهان ، بزاق ، نشانگرهای غیرتهاجمی ، ویروس پاپیلومای انسانی ، نشانگرهای زیستی