سنتز و بارگذاری کورکومین در داخل نانوذره فلزی آلی و برسی رهایش آن در دو محیط شبیه ساز بافت تومور و عادی بدن

در درمان سرطان، تحویل ایمن و کارآمد داروهای شیمی درمانی با نفوذپذیری کم و حلالیت ضعیف در محیط های آبی هنوز چالش برانگیز است که می توان با استفاده از سیستم های دارورسانی بر آن غلبه کرد. کورکومین یک ترکیب فنلی با وزن مولکولی کم با طیف وسیعی از کاربردهای دارویی و فعالیت های بیولوژیکی ، از جمله ضد سرطان، ضد التهابی و با سمیت ذاتی کم در جهت کاربردهای بالینی یک رویکرد امیدوارکننده است . با این حال، حلالیت محدود و حذف سریع کورکومین منجر به فراهمی زیستی ضعیف پس از مصرف خوراکی یا مصرف موضعی می شود. در نتیجه ، کورکومین باید در دوزهای بسیار بالا در فرمولاسیون خوراکی استفاده شود. در این طرح با استفاده ازیک نانوسامانه ی فلزی آلی می توان کورکومین را در آن بارگذاری کرد و با توجه به اینکه این سامانه پاسخگو به pH است ؛ با تجزیه شدن این نانوسامانه فلزی آلی ، کورکومین در محل های بافت توموری که pH کمتری دارد رها می شود و رهایش کمتری در محیط های فیزیولوژیکی بدن دارد و این امر باعث استفاده کمتری از این ماده و اثربخشی بیشتر آن نسبت به حالت آزاد می شود.

کلیدواژه ها:

دارورسانی ، رهایش دارو ، کورکومین ، سرطان ، نانوذرات فلزی آلی