مدیریت بهینه منابع آب با تاکید بر مشارکت زنان روستایی

ایران از جمله کشورهایی است که با میزان متوسط بارندگی 250 میلیمتر در سال، در مقابل 750 میلیمتر میانگین جهانی سالانه باران، جزء کشورهای خشک و نیمهخشک به شمار میرود. به گونهای که در حال حاضر بیشتر استانهای کشور در معرضکمآبی شدید قرار دارند. از دیگر سو، از مجموع 95 میلیارد متر مکعب آب استحصالی سالانه در ایران، بیش از 87 میلیارد مترمکعب آن در بخش کشاورزی برای آبیاری 7 میلیون و 500 هزار هکتار سطح زیر کشت آبی شامل 6میلیون و 300 هزار هکتار زمین زراعی و یک میلیون و 200 هزار هکتار باغ مصرف میشود. زنان به عنوان نیمی از جمعیت هر کشور، نقشی تعیینکننده در فعالیت هایتولیدی و مشاغل اجتماعی دارند، به طوری که این قشر از جامعه در کنار مسئولیتها و فعالیتهایی که در خانواده به عنوان مادر و همسر بر دوش میکشند، در فعالیتهای اقتصادی و تولیدی نیز، ایفاگر نقش مهمی میباشند. زنان روستایی در ایران نیز همانند سایر کشورها به صور گوناگون در عرصههای کشاورزی و غیرکشاورزی فعال هستند. زنان 70 درصد فعالیت مربوط به زراعت برنج،90 درصد فعالیت مربوط به سبزی و صیفی، 50 درصد فعالیت مربوط به زراعت پنبه و دانه های روغنی، 30 درصد مربوط به امور برداشت باغ ها و 80 تا 100 درصد فعالیت مربوط به تولید لبنیات را در بیشتر استانهای کشور به عهده دارند. تمامی این مسائل، ضرورت توجه به مدیریت منابع آب را آشکار میسازند و با توجه به حضور پررنگ زنان در روستا در فعالیت های مربوط بهکشاورزی، ضروری است تا با استفاده از توان بالقوه آنان با چالش کمبود منابع آب در کشور مقابله نمود، لذا این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانهای، اسناد و سایتهای معتبر اینترنتی تهیه شده است، تلاش دارد نقش مشارکت زنان در مدیریت منابع آب را بررسی و در پایان راهکارها و پیشنهاداتی کاربردی را ارائه نماید