ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ های جو با استفاده ازشاخصهای تحمل و حساسیت به خشکی

تنش خشکی عامل اصلی محدود کننده رشدگیاهان زراعی درسیستم های کشاورزی مناطق خشک و نیمه خشک می باشد به منظور بررسی تحمل به خشکی 20رقم و لاین امیدبخش جو دوازمایش مزرعه ای درسال های 1388و1386 درایستگاه تحقیقات کشاوریز ساعتلو درقالب بلوکهای کامل تصادفی درسه تکرار انجام گرفت نتایج تجزیه مرکب داده ها برای عملکرددانه درشرایط ابیاری مطلوب و تنش خشکی اختلاف معنی داری برای اثرات سال سال ×ژنوتیپ نشان دادند متوسط عملکردژنوتیپ ها درشرایط ابیاری مطلوب و محدود به ترتیب 49ه83و3413 کیلوگرم درهکتار بود درشرایط ابیاری مطلوب بین ژنوتیپ ها درمجموع دوسال اختلاف معنی داری ازنظر عملکرددانه وجود نداشت درشرایط ابیاری محدود بیشترین عملکرددانه با 4250 کیلوگرم درهکتار مربوط به ژنوتیپ EBYTD-87-13ونسبت به رقم شاهد EBYTD-87-20 1330 کیلوگرم درهکتار افزایش عملکردنشان داد همبستگی مثبت و معنی دارعملکرددرشرایط ابیاری مطلوب باشاخصهای متوسط قابلیت تولید GMP شاخص عملکردمتوسط MP و شاخص تحمل به تنش sTI و درشرایط تنش باشاخصهای MP,STI و شاخص پایداری عملکرد YSI نشان میدهد که سه شاخص YSI,STI,MP به عنوان بهترین معیارهایا نتخاب درشرایط تنش خشکی مشخص شدند.

کلیدواژه ها:

انتخاب ، تنش آبی ، جو ، ژنوتیپ