راهکارهای درمانی غیردارویی برای بیماران صعب العالج

بیماری های خاص و صعب العلاج به آن دسته از بیماری هایی گفته می شود که در جامعه عمومیت نداشته و برای درمان آنها شرایط ویژه ای باید فراهم شود، در واقع درمان این بیماری ها سخت و هزینه بر است. براساس تعریف وزارت بهداشت، بیماری های تالاسمی، هموفیلی، دیالیز، MS، CF، SMA، پیوند، EB، اوتیسم، MPS و بیماران با نقص ایمنی اولیه در زمره بیماران خاص قرار می گیرند و درمان این بیماری ها به عنوان درمان های صعب العلاج به حساب می آید همچنین بیماری های سرطان، دیابت و سایر بیماری های نادر را نیز جزو بیماری های صعب العلاج دسته بندی می کنند. به منظور کمک و حفاظت مالی از این بیماران، بسته حمایتی توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تدوین و جهت اجرا به کلیه مراکز و بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه ها ابلاغ گردیده است. براساس بسته فوق تمامی خدمات تشخیصی، درمانی، دارویی، توانبخشی و دندانپزشکی به بیماران براساس تناوب خدمات تعریف شده در بسته حمایتی، چه بصورت سرپایی و چه بصورت بستری با فرانشیز رایگان به بیماران ارائه می گردد. همچنین نهادهای غیردولتی و انجمن های خیریه فعالیت هایی با هدف ساماندهی و ارتقاء وضعیت این بیماران در زمینه های مختلف آموزش، پیشگیری، درمانی، دارویی و بهبود وضعیت معیشتی به بیماران ارائه می نمایند. از طرفی جهت حفاظت مالی کامل از بیماران صعب العلاج (۱۷۰ نوع بیماری) صندوق حمایتی با مدیریت سازمان های بیمه گر برای بیماران مذکور از سال ۱۴۰۱ آماده ارائه خدمت می باشد. با توجه به اینکه اغلب بیماری های خاص جنبه ژنتیکی دارند بنابراین برنامه آموزش همگانی جهت پیشگیری از بروز بیماری مهمترین اصل در این مورد می باشد.

کلیدواژه ها:

درمان ، راهکارهای درمانی غیردارویی ، بیماران صعب العلاج