بررسی و ارزیابی ژنوتیپ های گندم با استفاده ازآمارناپارامتری

یکی ازمهمترین اهداف بهنژادگران دربرنامه های بهنژادی تولید ژنوتیپ هایی باتوانایی سازگاری به محدوده وسیعی ازمحیطها می باشد بنابراین جستجو درروشهای پایداری ازقبیل روشهای ناپارامتری که درعدم تجانش واریانس وجود داده های پرت و نبود فرض های نرمال معتبر می باشند سودمند خواهند بود اهمیت روشهای ناپارامتری دراماره های جدید بطور فزاینده ای درحال افزایش است به این منظور رتبه 18 ژنوتیپ گندم نان در22 محیط مختلف درسال های 90-88 تعیین شد طرح ازمایش مورد استفاده بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود اکثرروشهای بکاررفته ژنوتیپ شماره 11 را به عنوان پایدارترین ژنوتیپ معرفی نمود جهتدرک بهتر ارتباط بین اماره ها ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن نشان داد که تنها همبستگی بسیارزیاد بین عملکردواماره های تنازارو به جز NP1 وجود دارد و همچنین روابط قوی موجود بین اماره ها ینصار و هان نیز قابل توجه بود بنابراین اگرهدف تعیین سازگاری باشد اماره های S1) و 2 S) نسبت به سایرمعیارهای ناپارامتری مورد مطالعه دراولویت می باشند

کلیدواژه ها:

پایداری ، گندم ، اثرمتقابل ژنوتیپ *محیط /ناپارامتری