ارزیابی متدولوژی های برنامه ریزی جامع فناوری اطلاعات برای سازمان های دولتی ایران

با توجه به شرایط دنیای امروزی بکار گیری موثر تکنولوژی اطلاعات در سازمان و همراستا سازی استراتژی های فناوری اطلاعات با استراتژی های سازمان، به صورت یک نیاز ضروری درآمده است. اما وجود جزایر اتوماسیون در سازمان هایی که از فناوری اطلاعات استفاده کرده اند، چیدمان و آرایش ناکارآمد سخت افزارها و برنامه های کاربردی متنوع و متعدد مورد استفاده قدیمی و یا ارتقا یافته و سرمایه نسبتا هنگفتی که به این امر اختصاص داده می شود، لزوم تهیه یک طرح جامع را بدیهی جلوه می دهد. هدف از تهیه «طرح جامع فناوی اطلاعات»، ارائه مدل و چارچوبی استراتژی جهت مدیریت موثر فناوری اطلاعات در یک سازمان است به گونه ای که از یک سو پشتیبانی ماموریت، اهداف وکسب و کار سازمان محقق گردد و از سویی دیگر زیر ساختی فراهم شود که امکان گردش ومبادله مناسب و موثر داده ها و اطلاعات و اشتراک منابع را فراهم نموده و زمینه رابرای هم سویی با تحولات سازمانی و رفع مشکلات فراهم سازد. جهت تهیه برنامه جامع فناوری اطلاعات در سازمان، متدولوژی های مختلفی ارائه شده است که از هر کدام متناسب با شرایط مختلف می توان استفاده نمود. من جمله رویکرد «معماری اطلاعات» یا «معماری سازمان» که امروزه در این زمینه به عنوان یک رویکرد برتر شناخته می شود. در این مقاله ما در نظر داریم ضمن بر شمردن دلایل انتخاب رویکرد معماری اطلاعات برای برنامه ریزی جامع فناوری اطلاعات برای سازمانهای دولتی ایران، روشی ارائه نمائیم که با کمک آن بتوان از میان انبوهی از مدلها و چارچوبهای معماری که ازآنها به عنوان جنگل مدلها یاد می شود مدل یا مدل های مناسب سازمان خود را جهت برنامه ریزی انتخاب نمائیم. بدین منظور با توسعه متدولوژی AHP ابتدا معیارهایی را جهت ارزیابی چارچوب ها و مدل ها انتخاب می نمائیم سپس با وزن دهی معیارها برای یک سازمان نمونه (سازمان اطلاعات و مدارک علمی ایران) پنج چارچوب مطرح در معماری اطلاعات را برای این سازمان مورد ارزیابی قرار می دهیم و در انتها به جمع بندی نتایج خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، برنامه ریزی جامع فناوری اطلاعات ، معماری سازمان ، چارچوب های معماری سازمان