بررسی کارایی فرایند پرسولفات فعال شده با نانوذره آهن صفر ظرفیتی حاصل از سنتز سبز در تجزیه رنگ اسید بلو ۱۱۳ از محلول های آبی: بهینه سازی فرآیند با مدل RSM
محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی دستاوردهای خلاقانه معماری، شهرسازی، عمران و محیط زیست در توسعه پایدار خاورمیانه
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 95
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AUPCONF05_002
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1403
چکیده مقاله:
رنگ ها از عمده ترین آلاینده های زیست محیطی در پساب صنایع نساجی می باشند. اکثر این ترکیبات سمی، سرطان زا، جهش زا و غیرقابل تجزیه بیولوژیکی هستند. در این تحقیق از روش سطح پاسخ برای تعیین شرایط بهینه حذف رنگزای اسید آبی ۱۱۳ در حضور nZVI استفاده و میزان معدنی سازی رنگ بررسی شد. ساختار و مرفولوژی نانو ذره nZVI با استفاده از تکنیک های FESEM ، FTIR بررسی شد .آزمایشها بر اساس طرح باکس بنکن با پنج پارامتر ورودی از قبیل زمان واکنش،pH ، مقدار کاتالیست nZVI، مقدار PS و غلظت اولیه رنگ در سه سطح مورد ارزیابی قرار گرفت .در نهایت میزان معدنی سازی برای ارزیابی فرایند اکسیداسیون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیزهای فیزیکی- شیمیایی صحت ساختار نانو ذره nZVI را تایید کرد .در شرایط بهینه غلظت اولیه رنگ = L ، زمان واکنش ۵۰ دقیقه و دوز کاتالیست g/L ۰/۰۸ وg/L =۰/۱۴ PS میزان حذف ۱۰۰% بدست آمد. مدل پیشنهادی Quadratic با میزان بالای ضریب همبستگی =۰/۹۸۷۲ ۲R و ۰/۹۷۲۴ = R۲ Adj تایید شد. مطالعه حاضر نشان داد که رادیکال های حاصل از فعال سازی پرسولفات با استفاده از نانوذره nZVI کارایی بالایی در حذف رنگزای اسید آبی ۱۱۳ دارد .نتایج نشان داد که در شرایط بهینه راندمان TOC برای اکسیداسیون رنگ اسید بلو ۱۱۳، ۷۹/۳۸% بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشاد بهرامی اصل
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
علی سلیمی فرد
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سیدبهزاد نظری
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
یوسف پورعشق
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
یوسف رشتبری
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
پیمان پورعلی
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران