پیش بینی عملکرد تحصیلی بر اساس باورهای هوشی و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه ۱ تهران

هدف پژوهش حاضر پیش بینی عملکرد تحصیلی بر اساس باورهای هوشی و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه ۱ تهران بود. روش پژوهش حاضر کمی و با توجه به هدف کاربردی و با توجه به اینکه به دنبال بررسی رابطه بین متغیرها است از نوع مطالعات توصیفی - همبستگی می باشد.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مدارس دولتی مقطع متوسطه دوم منطقه ۱ شهر تهران در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که شامل ۱۰۰۰ نفر(براساس آمار مراجعه شده به آموزش و پرورش در سال ۱۴۰۲) است . با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی از بین ۳ مدرسه دولتی ، ۲ مدرسه و از هر مدرسه ۳ کلاس به عنوان نمونه انتخاب شدند و در نهایت با توجه به جدول مورگان تعداد۲۷۸ نفر به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. برای سنجش عملکرد تحصیلی دانش آموزان از میانگین به دست آمده از معدل سه سال اخیر استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودتنظیمی هافمن و کاشدن (۲۰۱۰) و پرسشنامه باورهای هوشی دوپی را و مارینه (۲۰۰۵) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS-۲۴ انجام شد. یافته ها نشان داد که عملکرد تحصیلی با باورهای هوشی و خودتنظیمی هیجانی رابطه مثبت و معناداری دارد. در نتیجه مشاوران مدارس برای ارتقا عملکرد تحصیلی دانش آموزان بهتر است به باورهای هوشی و خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان اهمیت دهند.

کلیدواژه ها:

عملکرد تحصیلی ، باورهای هوشی ، خودتنظیمی هیجانی