بررسی تأثیر هوش سازمانی بر کارآفرینی (با تأکید بر ریسک پذیری)

امروزه بسیاری از کشورهای پیشرفته صنعتی، توانسته اند نقش کارآفرینان را در توسعه اقتصادی کشف کنند و به دنبال توسعه چنین فرهنگی در میان مدیران باشند. از آنجایی که بیشتر تحقیقات صورت گرفته در مبحث کارآفرینی به ویژگیهای شخصیتی، ساختاری و موقعیت محیطی پرداخته هوش سازمانی به عنوان مهمترین عامل مورد توجه قرار نگرفته است، اما این پژوهش با هدف بررسی تأثیر هوش سازمانی بر ریسک پذیری بعنوان یکی از مهمترین مؤلفه های ارآفرینی به مرحله اجرا درآمده است. این تحقیق از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل 230 نفر از کارکنان آموزشی دانشگاه می باشد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های هوش سازمانی کارل آلبرخت و کارآفرینی (پرسشنامه استاندارد استیفن رابینز) که هر دو شامل روایی و پایایی مناسب بودند. نتایج تحلیل نشان داد بین همه مؤلفه های هوش سازمانی و ریسک پذیری همبستگی بسیار بالا و مثبت وجود دارد. تا جایی که میزان همبستگی اخص هوش سازمانی 0/67 می باشد. این بدان معنی است که هر چه هوش سازمانی بالاتر بود ریسک پذیری در افراد هم بالاتر خواهد رفت. همچنین تحلیل چند متغیره نشان داده است که مؤلفه های هوش سازمانی توانسته اند 50 درصد از تغییرات متغیر وابسته (ریسک پذیری) را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

هوش سازمانی ، کارآفرینی ، ریسک پذیری