مقایسه تاثیر رژیم های تمرینی با تاکید بر کاهش وزن بر برخی از شاخص های سندرم ناراستایی دانش آموزان دارای اضافه وزن

اضافه وزن و ناهنجاری های اسکلتی عضلانی مرتبط با آن در دانش آموزان،یکی از مسائلی است که در سال های اخیر مورد توجه متخصصین بوده است . این پژوهش به بررسی تاثیر رژیم های تمرینی با تاکید بر کاهش وزن بر برخی از شاخص های سندرم ناراستایی در دانش آموزان دارای اضافه وزن پرداخت . تعداد ۴۰ دانش آموز در دامنه سنی ۱۱ تا ۱۵ ساله شهر مشهد که طبق آزمون غربالگری دارای ناهنجاری کف پای صاف و زانوی ضربدری و اضافه وزن بودند در قالب چهار گروه ۱۰ نفری مورد بررسی قرار گرفتند. گروه تجربی ۱ سه جلسه در هفته به انجام تمرینات کاهش وزن همراه با تمرینات اصلاحی منتخب پرداختند. گروه تجربی ۲ به انجام هشت هفته تمرین هوازی سه جلسه ۴۵ دقیقه ای در هفته پرداختند. گروه تجربی ۳ به انجام هشت هفته تمرین اصلاحی سه جلسه ۴۵ دقیقه ای در هفته پرداختند و گروه شاهد در هیچ برنامه تمرینی مشارکت نداشتند. قبل و بعد از دوره مداخله تمرینی ، زانوی ضربدری و میزان پرونیشن پا به ترتیب توسط کولیس و شاخص استاهلی بررسی شد. برای تحلیل نتایج از آزمون آنوا و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج نشان داد بین تاثیر تمرین کاهش وزن همراه با تمرین اصلاحی با گروه تمرین کاهش وزن بدون تمرین اصلاحی و گروه تمرین اصلاحی بر زانوی ضربدری و میزان پرونیشن پای دانش آموزان پسر دارای اضافه وزن تفاوت معنادار وجود دارد. ضمن این که تمرینات کاهش وزن همراه با تمرینات اصلاحی بر میزان زانوی ضربدری دانش آموزان پسر دارای اضافه وزن تاثیر (کاهشی ) معنادار دارد. که این کاهش در گروه تمرینات ترکیبی بیشتر از سایر گروه ها بود. بنابراین پیشنهاد می شود والدین و مراقبین سلامت از این تمرینات بصورت مستمر برای دانش آموزان مبتلا به اضافه وزن بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

سندرم ناراستایی ، کف پای صاف ، زانوی ضربدری ، کاهش وزن ، اضافه وزن دانش آموزان