ارائه مدلی برای کاهش مدرک گرایی در نظام آموزش عالی کشور: ضرورت توسعه مهارت آموزی

پژوهش حاضر به منظور ارائه مدلی برای کاهش مدرک گرایی در نظام آموزش عالی کشور و ضرورت توسعه مهارت آموزی انجام پذیرفت. برای انجام این تحقیق از روش کیفی از نوع داده بنیاد استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق خبرگان حوزه آموزش عالی ایران بود که از روش نمونه گیری هدفمند با بهره گیری از فن گلوله برفی و به کارگیری معیار اشباع نظری در مصاحبه های نیمه ساختاریافته تعداد ۲۰ نفر انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با شیوه­های کدگذاری انجام شد به منظور افزایش اعتبار یافته های مطالعه از تلفیق روش های گردآوری اطلاعات ازجمله بررسی اسناد و مدارک، مصاحبه و پرسشنامه استفاده گردید. بر اساس یافته های پژوهش دو مضمون از مدرک گرایی به عنوان ابعاد اصلی مفهوم مدرک گرایی در کشور (مدرک گرایی سیستمی و ساختاری، مدرک گرایی فرهنگی و اجتماعی) شناسایی شدند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده عواملی مانند؛ شرایط فردی و اجتماعی و فرهنگی؛ محیط اقتصادی و سیاسی و اداری کشور و محیط علمی آموزشی کشور از علل اصلی شکل گیری مدرک گرایی در نظام آموزش عالی کشور به شمار می رود که با بسترسازی در جامعه و اصلاح روندهای موجود و همچنین اصلاح  امر آموزش و پژوهش در کشور، سبب کاهش پدیده مدرک گرایی و توسعه مهارت محوری و تخصص گرایی در کشور می گردد.

کلیدواژه ها:

degree orientation ، systemic and structural degree orientation ، cultural and social degree orientation ، higher education ، skills training ، مدرک گرایی ، مدرک محوری ، آموزش عالی ، مهارت آموزی