تحلیل کاربرد انرژی تجدید شونده باد در طراحی معماری هزاره سوم

به دلیل کمبود انرژیهای تجدید ناپذیر بهره گیری هر چه بیشتر از انرژیهای تجدید شونده به حفظ منابع انرژی کمک بسیاری خواهد کرد. با استفاده از این انرژیهای تجدید پذیر می توان در مصرف انرژی صرفه جویی کرد. طراحی معماری بر اساس اصول اقلیمی و در نتیجه بر اساس استفاده از انرژیهای طبیعی سبب دستیابی به فرمهای جدید همساز با اقلیم می شود که کمترین نیاز برای سیستمهای تأمین آسایش الحاقی را خواهد داشت. با استفاده از انرژی باد در بناها می توان از هزینه های اضافی برای تعبیه سیستمهای سرمایش و گرمایش جلوگیری و برای تأمین انرژیهای ساختمان بهره برد. در این مقاله هدف تحلیل کاربرد انرژی تجدید شونده باد در بناهای طراحی شده در هزاره سوم می باشد. روش به کار رفته توصیفی بوده که ساختمانهای طراحی شده بر اساس استفاده از انرژی باد در هزاره ی سوم جامعه آماری بوده ک ده مورد از این بناها به عنوان نمونه آماری انتخاب می شود. نتیجه حاصل از تحلیل نمونه های آماری این است که با جهت گیری مناسب بنا می توان سرعت باد را برای استفاده از آن افزایش داد. با افزایش ارتفاع بناها به دلیل سرعت بالای باد در ارتفاعات می توان از انرژی باد بهره بیشتری برد. همچنین آسمانخراشهای مارپیچی مقاومت بالایی در برابر نیروهای جانبی باد نسبت به آسمانخراشهای ساده دارند. با ایجاد کانال عمودی هوا یا همان سیستم دودکش می توان سبب مکش هوا از بالای دودکش و در نتیجه ورود هوای تازه به بنا از اطراف شد (باد معکوس) همچنین استفاده از توربینهای بادی انرژی باد را ذخیره و آن را به مبدلهای انرژی برق هدافت می کند. توربینهای بادی را می توان در بین طبقات استفاده کرد و با نزدیک کردن توربینها به محل مصرف از افت فشار انرژی می توان جلوگیری کرد. استفاده از این توربینها به نوبه خود معایبی نیز به همراه دارد که شرکت zena با طراحی برج مکنده باد متدجدیدی ارائه کرده و باد از این برج مکیده شده و به داخل می رود و پس از فشرده سازی به مرکز برج برای ایجاد برق هدایت می شود. با به کارگیری این روند علاوه بر برطرف نمودن معایب توربینهای بادی راندمان کاری 5.2 بیشتر از توربینهای بادی سنتی دارد. از نتایج حاصل از تحقیقات می توان برای بهبود عملکرد و همچنین تجدید رویکرد طراحی در معماری برج ها در راستای بهینه سازی مصرف انرژی استفاده نمود.