نگرش سیستمی به مفهوم تعلق سازمانی: پارامترهای موثر، پیامدها، مصادیق، چالش ها و راهکارها

در سالیان اخیر تعلق خاطر کارکنان یکی از موضوعات مورد علاقه مشاوران و پژوهشگران حوزه رفتار سازمانی و منابع انسانی بوده است. این علاقمندی مرهون وجود یافته های علمی حاکی از تاثیرگذاری چشمگیر تعلق خاطر کاری بر نتایج عملکرد کسب و کار و در عین حال پایین بودن سطح تعلق خاطر کارکنان در سازمان بوده است. مدیریت سازمان ها دریافته اند که سرمایه انسانی بیشترین اهمیت را در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و بهره وری دارد. مدیران سازمان می توانند با ارزش قائل شدن برای همکاری کارکنان در جهت بهبود عملکردشان، قدردانی به موقع از تلاش های اضافی کارکنان، توجه به رفاه کلی کارکنان و توجه به رضایت همه جانبه آنها سطح حمایت ادراک شده را ارتقاء بخشد و از پیامدهای مثبت آن یعنی تعلق خاطر و وابستگی عاطفی و همچنین تمایل به ماندن در کار بهره مند شوند. هدف از این پژوهش شناسایی پیامدها، مصادیق، پارامترها، چالش ها و راهکارها برای تعلق سازمانی است. این پژوهش از نوع تحقیقات مطالعات کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

تعلق سازمانی ، نگرش سیستمی