نفت و آینده انرژی

بر اساس گزارش های منتشره از طرف شورای جهانی انرژی در سال 1978 میزان ذخایر تثبیت شده نفت جهان را 648000 میلیون تن تخمین زده اند. لکن پس از تفحصات و کاوش های زمین شناسی توسط شرکت های بزرگ نفتی از جمله BP-Amoco به منظور یافتن دیگر میدان های نفتی در آخرین گزارش سال 1998 ذخائر تثبیت شده را 1/053/000 میلیون تن و مصرف سالانه را 3389 میلیون تن برآورد نموده و پیش بینی کرده اند که بعلت رشد فزاینده جمعیت جهان و توسعه کارخانجات پتروشیمی و دیگر صنایع شیمیائی تا دو دهه دیگر این رقم به 5264 میلیون تن در سال افزایش می یابد که در آن هنگام جهان با بحران کمبود انرژی روبرو خواهد شد. بر اساس همین گزارشات و با توجه به میزان استخراج نفت در حوزه خلیج فارس عمر ذخائر نفتی این منطقه تا قبل از سال 2020 به اتمام خواهد رسید و این منطقه زودتر از سایر مناطق جهان ذخایر نفت خود را از دست خواهد داد و کشورهای منطقه به وارد کنندگان انرژی ملحق خواهند شد. این هشدار موجب گردیده که شرکت های بزرگ نفتی به منظور جایگزینی نفت و تامین خوراک اولیه صنایع پتروشیمی (آلفا الفین ها) چاره اندیشی کنند و با ارائه راهکارهای مناسب خلاء آینده را پر نمایند و بدین منظور از سالهای پیش با سرمایه گذاری در مراکز تحقیق و توسعه، استفاده از سایر سوختهای فسیلی نظیر زغال سنگ و شنهای نفتی را در دستور کار خود قرار داده و با بهره گیری از تکنولوژی پیشرفته زمینه را برای ادامه کار صنایع فراهم نموده اند. آنچه قابل توجه است تبدیل گاز طبیعی به مایعات قابل حمل از جمله متانل و سایر ترکیباتی است که می تواند در صنایع پتروشیمی و همچنین سوخت موتورهای درون سوز مورد استفاده قرار گیرد.