بهینه سازی همکاریهای تحقیقات دانشگاهی در مراکز تحقیق و توسعه

روند تحقیقات صنعتی در موسسات تحقیق و توسعه در طی برنامه سوم توسعه نشان می دهد که برخی از همکاریهای علمی و تحقیقاتی این موسسه ها با دانشگاه ها و مراکز پژوهشی تحقق نیافته است. این همکاری ها نه تنها در جهت مسایل راهبردی فنی و اهداف علمی صنعت نبوده بلکه شرکت های تحقیق و توسعه نیز نتوانسته اند نتایج حاصل از این همکاریهای تحقیقاتی را به شکلی که انتظار می رفت به کار گیرند. به منظور افزایش همکاریهای تحقیقاتی دانشگاه ها با شرکتهای تحقیق و توسعه و به کارگیری موثر نتایج حاصل از این همکاری ها، شرکت ها باید فعالیت های سازمان یافته ای را انجام دهند. عموما همکاریهای بهینه دانشگاه ها و شرکتهای تحقیق و توسعه از سه معیار اصلی پیروی می کنند: اولاً اینکه آن ها در راستای راهبرد فنی شرکتها بوده، ثانیاً بر اساس زمان و بودجه مالی برنامه ریزی و مدیریت می شوند و ثالثا نتایج همکاری ها در بهینه سازی محصولات و فرایندهای تولید به طور موثر به کار گرفته می شود. در این مقاله به شرایط حاکم در شرکتهای تحقیق و توسعه که لازمه ایجاد و توسعه همکاریهای تحقیقاتی با دانشگاه هاست و همچنین در مورد چگونگی دستیابی به این شرایط بحث می شود. سخنران موضوع را از سه جهت سازگاری همکاری ها با اهداف راهبرد فنی شرکتها، مدیریت همکاریها و ارزیابی مداوم همکاریها مورد بحث قرار می دهد.