تحلیلی برطراحی فضاهای شهری پیاده محوربا تاکید بردستیابی برتوسعه پایدارمحیط زیست شهری

به دنبال الودگی هوا که متاثر ازمصرف بالای سوخت های فسیلی درجهان کنونیمیباشد سیاست کاهش استفاده ازوسایط نقلیه شخصی میتواند راه گشا باشد و این امرباطراحی و تقویت فضاهای پیاده محور امکان پذیر می باشد با بررسی تاریخ شهرسازی ایران میتوان دریافت که شهرها درگذشته ازقابلیت پیاده مداری بالایی برخوردار بوده و پیاده روی به عنوان اصلی ترین الگوی جابجایی مردم درداخل کانون های زیستی به دیل کم هزینه بودن یا دردسترس بودن اسان برای کلیه اقشارجامعهبه شمار میرفت این امر پس ازانقلاب صنعتی و سلطه اتومبیل ها برشهربسیار کمرنگ گردید تا بدان جا که فقدان این فضاهایا پیاده محور شهرها را دچار مشکل نموده و برنامه ریزان و طراحان شهری ناگزیر به ارایه راه کارهایی درجهت احیا این فضاها برامدند هدف ازاین تقحیق ارایه راه کارهای استفاده ازفضاهای پیاده محور درراستای کاهش الاینده ها دربحث مدیریت شهرهاست روش تحقیق این مقاله مبتنی برروش تحلیلی توصیفی بوده و اطلاعات مورد نیاز آن با استفاده ازروش کتابخانه ای جمع اوری شده است نتایج بدست آمده دراین مقاله نشان میدهد که مدیریت شهری با رویکرد احداث گذرهای ویژه عابرپیاده ردصورت انجام مکان یابی صحیح و ایجادتسهیلات لازم برای عابرین پیاده می تواند به عنوان راه حلی جهت تشویق پیاده روی کاهش مصرف سوخت حذف الاینده ها بالا بردن ایمنی رفاه اجتماعی و افزایش رونق اقتصادی کاربرد داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کاهش آلاینده ها ، پیاده راه ، فضای شهری ، مدیریت شهری/زیست محیط شهری