تاثیر تکنولوژی بر هویت معماری بومی

تکنولوژی همواره جزجدایی ناپذیر معماری است و آن زمان که درجایگاه مناسبش قرارگیرد میتواندرشدو اعتلای معماری را سبب شود ازدیگرسو بهره گیری نامناسب ازتکنولوژی اصالت و هویت معماری را خدشه دار مینماید بطور مثال ورود فناوریهای نوین به سرزمین هایی که هویت و تاریخ غنی آنها درزمینه هنر و معماری درتقابل با نمودهای تکنولوژِ قراردارند چالشهایی رادامن می زند ازطرفی برای رسیدن به معماری پایدار دردوران کنونی ناگزیر ازاستفاده ازتکنولوژی های نوین هستیم پرسش اصلی و هدف نهایی این پژوهش آن است که ایا میت وان بوسیله اموزش و وضع ضوابط و مقرراتی خاص جهت کاربرد فناوری های نوین درراستای بومی مداری تکنولوژی و نیز ارتقای معماری معاصر با حفظ مبانی هویت بومی گام برداشت پیوند معهماری گذشته به حال و تداوم آن دراینده درکنار بهره گیری ازدانش و فن روز رصد فرصت ها و تهدید ها و مواجهه فعال و خلاق با آنها ازطریق تعامل بین فرایندهای جهانی و محلی اموزش و تدوین مقرراتی برای استفاده ازتکنولوژی برای رسیدن به معماری پایدار همراه با حفظ ماهیت معماری بومی درون مایه راهکارهای پیشنهادی برای معماران معاصر ایران دراین پژوهش است

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری سنتی ، هویت و معماری ، تکنولوژی