رابطه سبک های تفکر، انعطافپذیری کنشی و جهت گیری مذهبی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

هدف از این پژوهش بررسی تعیین میزان رابطه سبک های تفکر، انعطافپذیری کنشی و جهت گیری مذهبی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. حجم نمونه ۲۰۰ نفر از دانشجویان بود و آزمودنی ها به صورت در دسترس از میان کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بودند از: پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ - واگنر، مقیاس انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون، مقیاس جهت گیری آلپورت و پرسشنامه سلامت روان دراگوتیس و همکاران. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و نتایج تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری در سطح معنی داری ۰۰۰۱.۰ p< نشان داد که بین سبک های تفکر ( قانون گذار، اجرایی ، پایور سالار و فردسالار )، انعطافپذیری کنشی و جهت گیری مذهبی ( درونی و بیرونی ) با سلامت روان رابطه منفی معنی دار وجود دارد، ولی بین سبک های تفکر ( قضاوتگر، فردسالار، جرگه سالار، کلی نگر، جزئی نگر، درون نگر، بروننگر و آزاد اندیش ) با سلامت روان رابطه منفی معنی دار مشاهده نشد. همچنین ، یافته ها نشان داد بین سبک های تفکر، انعطافپذیری کنشی و جهت گیری مذهبی ( درونی و بیرونی ) با سلامت روان دانشجویان رابطه چندگانه وجود دارد. همچنین ، نتایج تحلیل رگرسیون مرحله ای نیز نشان داده است که متغیرهای انعطافپذیری و جهت گیری مذهبی بیرونی به ترتیب پیش بینی کننده سلامت روان دانشجویان می باشند.

کلیدواژه ها:

سبک های تفکر ، انعطاف پذیری کنشی ، جهت گیری مذهبی ، سلامت روان.