جایگاه معماری سبز در چشم انداز شهرهای تاب آور

مهمترین چالش برای برنامه ریزی کاربری زمین در مناطق شهری تهیه زمین کافی برای جمعیت در حال رشد است. مشکل کمبود زمین در مناطق شهری با ساختمان های بلند برطرف می شود ولی اختلال در دریافت نور خورشید و حرکات باد ضمن تشدید آلودگی هوا اثرات نامطلوبی بر محیط زیست شهری و زندگی شهرنشینان خواهند داشت. یکی از تدابیر قابل استفاده برای رویارویی با این چالش معماری سبز است. معماری سبز با انتخاب مصالح ساختمانی و شیوه های ساخت و ساز سازگار با محیط زیست تلاش می کند ضمن تضمین توسعه پایدار شهری از هوا، آب و زمین محافظت کند. معماری سبز گستره وسیعی از راه حل های مبتنی بر طبیعت از جمله پارک ها، بام های سبز، جنگل های شهری، تالاب ها و دالان های سبز را در بر گرفته و اهدافی مانند مهار سیل، بهبود کیفیت هوا و آب، افزایش تنوع زیستی و ایجاد فضاهای تفریحی برای ساکنان را دنبال می کند. عملیاتی شدن اهداف یاد شده ایجاد محیط های شهری تاب آور و قابل زندگی را در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، گسترش شهری ، ساختمان سبز ، آب خاکستری ، انرژی خورشیدی.