مقایسه راهبردهای یادگیری خودتنظیم در دانش آموزان دختر و پسر

هدف از این پژوهش ، مقایسه راهبردهاییادگیری خودتنظیم دانش آموزان دختر و پسر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی - مقایسه ای است . جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهر بندرترکمن در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ می باشد. حجم نمونه آماری ۳۳۹ نفر (۱۷۷ پسر و ۱۶۲ دختر) بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان انتخاب گردید. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه راهبردهای خودانگیخته یادگیری (MSLQ) پینتریچ و دیگروت انجام پذیرفت . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی ( شاخص های مرکزی و پراکندگی ) و آمار استنباطی ( آزمون t دو گروه مستقل ) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که در مقیاس راهبردهاییادگیری خودتنظیم ( نمره کل ) و خرده مقیاس های باورهای انگیزشی ، راهبردهاییادگیری خودنظم داده شده، خودکارآمدی، ارزش گذاری درونی و خودنظم دهی بین دو جنس ( دختر و پسر ) تفاوت معنا داری و جود دارد. اما در خرده مقیاس های اضطراب امتحان و راهبردهای شناختی بین دو جنس تفاوت معناداری مشاهده نشد. بنابراین بنظر می رسد توجه به جنس ( دختر و پسر) در عملکردهاییادگیری و آموزشی دارای اهمیت باشد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیم ، دانش آموزان دختر و پسر