بررسی تنش گرمایی در بین کارگران کشت و صنعت نیشکر با استفاده از شاخص WBGT

تنش گرمایی یکی از عوامل زیان آور محیط کار و باعث ایجاد آسیب های جسمی و اختلالات روانی می شود که بصورت تدریجی منجر به کاهش بهره وری ایمنی و سلامت کارگران می شود. تنش گرمایی باعث بیماری های ناشی از گرما، از کار افتادگی کارگر، اشتباه عملکردی و همچنین حوادث می شود. یکی از مهم ترین محیط های کاری که دارای تنش گرمایی بالایی است. مزارع کشاورزی، مخصوصا در فصل های گرم سال است تلفیق کشاورزی و صنعت در کشت و صنعت های نیشکر استان خوزستان از نظر مدیریت و بهره وری نیروی کار، پیچیدگی های زیادی را به همراه دارد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت موجود تمش گرمایی در بین کارگران کشت و صنعت انجام گردید. به این منظور ابتدا برخی داده ها اطلاعات مرتبط مورنیاز مربوط به یکی از کشت و صنعت ها تهیه گردید. این اطلاعات مربوط به ۵ ایستگاه کاری خدمات فنی - پشتیبانی، کوره آهک، تجهیزات مکانیک، زمین زراعی و سالن آسیاب بود. برای ایستگاه های کاری پرمخاطره ، اندازه گیری این ایستگاه ها با استفاده از شاخص دمای تر گوی سان یا WBGT که یکی از بهترین شاخص ها برای سنجش تنش گرمایی است با استانداردهای ACGIH مقایسه شد. نتایج نشان داد که تمامی ایستگاه ها در این تحقیق دارای میزان مواجهه با شدت بالاتری نسبت به حد مجاز استاندارد می باشد. به طوری که میزان WBGT ایستگاه خدمات فنی - پشتیبانی به دلیل اعمال شیفت کاری بالا و شرایط نامناسب دمایی بالاتر از حد مجاز استاندارد با مقدار ۴۶/۳۶ درجه سانتیگراد گزارش شد. ایستگاه کاری کوره آهک در یک شیفت کاری ۶ ساعته به دلیل نزدیکی بیش از حد کارگر به منبع گرما در بیشترین میزان شاخص WBGT با مقدار ۴۸/۸۱ درجه سانتیگراد گزارش شد. ایستگاه های تجهزیات مکانیک و سالنآسبا هر دودر یک شیت کاری تقریبا برابر به ترتیب با میزان شاخص WBGT ، ۳۸/۶۳ و ۳۷/۳ درجه سانتیگراد بالاتر از حد مجاز استاندارد گزارش شد. همچنین ایستگاه کاری زمین زراعی به دلیل عدم کنترل دما و تابش های گرمایی در فضای آزاد در یک شیفت کاری ۷ ساعته در بالاترین حد مجاز استاندارد با مقدار WBGT، ۵۰/۵۲ درجه سانتیگراد گزارش شد.

کلیدواژه ها:

ایستگاه های کاری ، تنش گرمایی ، حد مجاز استاندارد ، شیفت کاری