مقایسه ریسک پذیری و خلاقیت هیجانی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان تالش با اعتیاد و بدون اعتیاد به شبکه های اجتماعی

این مطالعه با هدف مقایسه ریسک پذیری و خلاقیت هیجانی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان تالش با اعتیاد و بدون اعتیاد به شبکه های اجتماعی انجام شد. روش پژوهش علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان تالش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند (تعداد ۲۹۸۱ نفر) که به روش نمونه گیری دردسترس بعد از غربالگری تعداد ۱۲۰ نفر انتخاب و در دو گروه دانش آموزان با اعتیاد به شبکه های اجنماعی (۶۰ نفر) و بدون اعتیاد به شبکه های اجنماعی (۶۰ نفر) قرار داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه وابستگی به شبکه های مجازی مبتنی بر موبایل (خواجه احمدی و همکاران، ۱۳۹۵)، پرسشنامه قدرت ریسک پذیری( رضاخانی، ۱۳۸۲) و پرسشنامه ی خلاقیت هیجانی (آوریل و همکاران، ۱۹۹۹) بود. داده های گردآوری شده با آزمون T برای دو گروه مستقل و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد میزان ریسک پذیری در دانش آموزان با اعتیاد به شبکه های اجتماعی بالاتر از دانش آموزان بدون اعتیاد به شبکه های اجتماعی بود (p<۰/۰۱). میانگین خلاقیت هیجانی و مولفه های آن (آمادگی، نوآوری، کارایی/ اصالت) در دانش آموزان دختر با اعتیاد به شبکه های اجتماعی پایین تر از دانش آموزان بدون اعتیاد بود (p<۰/۰۱, p<۰/۰۵). نتایج به دست آمده بر اهمیت توجه به متغیرهای ریسک پذیری و خلاقیت هیجانی در دانش آموزان دارای اعتیاد به شبکه های اجتماعی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ریسک پذیری ، خلاقیت هیجانی ، شبکه های اجتماعی ، اعتیاد به شبکه های اجتماعی