عسل ، راهکار درمانی جایگزین در درمان عفونت های پوستی سودوموناس آئروژینوزا

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BEEPC02_134

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1403

چکیده مقاله:

بیان مساله : باکتری سودوموناس آئروژینوزا به عنوان یک باسیل گرم منفی و فلور طبیعی پوست و دستگاه گوارش در بسیاری از زخم ها و سوختگی ها به عنوان عفونت فرصت طلب بروز می کند. هم چنین این باکتری یکی از انواع عفونت های شایع بیمارستانی و از گروه خانواده ESKAPE است و افراد دارای نقص سیستم ایمنی را در معرض خطر قرار می دهد. این باکتری به دلیل داشتن فاکتور ها و عوامل مختلف حدت، بیماریزایی بالایی دارد و از راه انتقال افقی ژن ها توانایی مقاومت به بسیاری از آنتی بیوتیک های رایج را کسب کرده است . این باکتری در انواع مختلفی از بیماری های پوستی نظیر فولیکولیت و عفونت پوست و بافت های نرم نقش دارد و حتی از این راه می تواند منجر به باکتریمی و سپتی سمی شود. با توجه به کسب بالای مقاومت آنتی بیوتیکی توسط این باکتری استفاده از یک عامل طبیعی که به صورت موضعی قابل استفاده بوده و بتواند عامل عفونت و بیوفیلم آن را ریشه کن کند و باکتری به آن مقاوم نشود؛ چشم انداز مناسبی برای درمان عفونت های پوستی ناشی از آن خواهد بود. عسل طبیعی به علت داشتن آنزیم دیاستاز، قند های احیا کننده، ویسکوزیته بالا و pH پایین ، توانایی تغییر شکل و اندازه ی باکتری ها، محتوای آب کم ، داشتن اسید های فنولیک ، فلاونوئید ها، گلیکوپپتید های پراکسیداز، متیل گلی اکسال و... می تواند به عنوان یک عامل طبیعی مناسب ضد باکتری ، ضد قارچ، ضد ویروس، ضد انگل ، آنتی اکسیدان و ضد التهاب عمل کند. عسل هم به تنهایی می تواند اثر مهاری و کشندگی خوبی در مصرف موضعی روی سودوموناس آئروژینوزا داشته باشد و هم در ترکیب با آنتی بیوتیک های مختلف این اثر می تواند تقویت شود.هدف پژوهش : زخم های مزمن باعث افزایش طول دوره بهبودی می شوند و در این دوره ی زمانی افراد، مستعد عفونت های مختلف در زخم خصوصا باکتری های خانواده های ESKAPE می شوند و در بسیاری از این موارد این عفونت ها منجر به قطع عضو خواهند شد. در این مطالعه می خواهیم به طور ویژه تاثیر عسل بر روی باکتری سودوموناس آئروژینوزا موجود در زخم های سوختگی و بیماری های پوستی را بررسی کنیم . هم چنین تاثیر مشتقات عسل نظیر بره موم، گرده گل کندوی زنبور عسل و یا زهر زنبور عسل که حاوی ماده موثره ی ملیتین است را بر روی روند بهبود زخم و حذف بیوفیلم ناشی از سودوموناس آئروژینوزا بررسی کنیم .روش و چگونگی انجام پژوهش : این پژوهش به صورت یک مطالعه ی مروری بوده و از طریق جست و جو در پایگاه Google Scholar هم در مقالات فارسی و هم مقالات انگلیسی به دست آمده است .یافته ها و نتیجه گیری : عسل دارای تاثیر مناسبی در حذف سودوموناس آئروژینوزا و بیوفیلم ناشی از آن است . هم چنین بره موم مشتق از آن به صورت عصاره های اتانولی و نانوامولسیون هم به تنهایی و هم در ترکیب با آنتی بیوتیک ها اثر هم افزایی خوبی برای حذف سودوموناس آئروژینوزا دارند. استفاده موضعی از عسل در درمان زخم باعث افزایش سرعت روند بهبودی ، کاهش درد در زخم های سوختگی ، کاهش رد پیوند پوست در بیماران سوختگی و کاهش روز های بستری در بیمارستان خواهد شد. عسل در روند ترمیم زخم در هر سه مرحله ی التهاب، تکثیر و بازسازی ایفای نقش می کند و باعث جلوگیری از بروز عفونت های ثانویه در محل زخم خواهد شد.

نویسندگان

صبا زراعتگر

دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی،دانشگاه اصفهان، ایرا ن

محمد ربانی

استاد دانشکده علوم زیستی، دانشگاه اصفهان، ایران

بابک بیک زاده

استادیار دانشکده علوم زیستی، دانشگاه اصفهان، ایرا ن