بازنمایی ازدواج زنان ایرانی با مردان افغانستانی در سینمای ایران پس از انقلاب ۵۷ (مطالعه موردی چهار فیلم سینمایی : حیران، مردن در آب مطهر، روبان قرمز، ابد و یک روز)

هدف از انجام این پژوهش بازنمایی ازدواج زنان ایرانی با مردان افغانستانی در سینمای ایران پس از انقلاب ۵۷ (مطالعه موردی چهار فیلم سینمایی : حیران، مردن در آب مطهر، روبان قرمز و ابد و یک روز) است . روش پژوهش حاضر، کیفی و روش تحلیل محتوای کیفی است . رویکرد این پژوهش در تکنیک تحلیل محتوا، روش استقرایی است و مبتنی بر مفاهیم از پیش تعیین شده نیست . واحد تحلیل محتوا، دیالوگهای مرتبط با موضوع پژوهش در فیلم های موردمطالعه است . بر اساس نتایج تحلیل مقوله ها، ۶ رویکرد کلی شامل ؛ رویکرد اخلاقی و ارزشی ، رویکرد اجتماعی ، رویکرد فرهنگی ، رویکرد اعتقادی، رویکرد حقوقی و رویکرد سیاسی از دیالوگهای هریک از فیلم های موردمطالعه استخراج شده است و مقوله های فرعی در هر یک از فیلم ها به شکل متفاوتی نمایان شده است . بررسی بیشترین مفاهیم پرداخته شده در هریک از فیلم ها نشان می دهد؛ بیشترین در برگیری دیالوگهای مرتبط با موضوع پژوهش در فیلم ابد و یک روز در رویکرد اجتماعی و مقوله خانواده؛ در فیلم روبان قرمز در رویکرد اجتماعی و مقوله تعاملات عاشقانه ؛ در فیلم مردن در آب مطهر در رویکرد اعتقادی و مذهبی و مقوله باورهای دینی ؛ و در فیلم حیران در رویکرد حقوقی و مقوله فرهنگ سازی دانش حقوقی می باشد.

کلیدواژه ها:

بازنمایی ، ازدواج ، اتباع خارجی ، سینما ، افغانستان