رابطه بین سبک رهبری و بازگشت به مسیر راه اندازی مدرسه کارآفرین (مطالعه موردی؛ دبیران دوره دوم متوسطه شهر اصفهان)

توسعه مدرسه کارآفرین ، راهبردی برای مهارت آموزی دانش آموزان به منظور آماده سازی آنها برای ورود به جامعه و اشتغال زایی ضرورت دارد. هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین سبک رهبری و بازگشت به مسیر راه اندازی مدرسه کارآفرین به منظور ارائه یک مدل پیش بین بوده است . روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است . جامعه آماری کلیه معلمان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان به تعداد ۳۵۳۷ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بوده است . شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده که بر اساس فرمول کوکران و بطور تصادفی تعداد۳۱۱ نفر برای تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل سه دسته پرسشنامه بوده است که عبارتنداز: ۱. پرسشنامه رهبری چند عاملی ( باس و اولیو،۲۰۰۲) ۲. پرسشنامه رهبری بازگشت به مسیر(رمضانیان فهندری و همکاران،۱۳۹۴) و ۳. پرسشنامه توفیق طلبی شغلی (شفیع پور مطلق و همکاران،۱۳۹۳). برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو سطح آمار توصیفی (فراوانی ، میانگین ، درصد) و آمار استنباطی (آزمونهای کالموگروف-اسمیرنف ، رگرسیون چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاری) استفاده شده است . بطورکلی نتایج تحقیق نشان داد، بین سبک های رهبری تحول آفرین ، خدمتگزار، اقتضایی و کاریزماتیک با بازگشت به مسیر راه اندازی مدرسه کارآفرین در سطح ۰۵/۰P<رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.توفیق طلبی شغلی رابطه بین سبک های رهبری چهارگانه (تحول آفرین ، خدمتگزار، اقتضایی و کاریزماتیک ) را با بازگشت به مسیر راه اندازی مدرسه کارآفرین در سطح ۰۵/۰P< واسطه گری می کند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد، مدل تجربی پیشنهادی از برازش نسبتا مطلوبی برخوردار بوده است .

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، بازگشت به مسیر ، مدرسه کارآفرین ، توفیق طلبی شغلی