هم پیوندی و ناهمگونی هوش مصنوعی با حقوق کودکان

استفاده از فناوری های هوش مصنوعی به صورت تصاعدی در حال افزایش است و نکته مهم این است که هر فناوری که بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد تاثیرات ثانویه ای بر کودکان خواهد داشت. نقش هوش مصنوعی در زندگی کودکان از نحوه بازی کودکان و اینکه چگونه آموزش می بینند، چگونه آن ها اطلاعات را محافظت کنند و در مورد آن بیاموزید امری مورد توجه است. لذا این مقاله به بررسی ترابط داشتن حقوق کودکان در زمینه توسعه سریع هوش مصنوعی و تباین حاصل از آن می پردازد. هوش مصنوعی اینظرفیت را دارد که بسیاری از جنبه های زندگی کودک را تغییر دهد و در حالی که می تواند اثرات ترابط داشته باشد، تباین نیز به همراه دارد. مقاله حاضر که به روش نظری و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی و تجزیه و تحلیل داده ها به صورت توصیفی و تحلیلی است. یافته ها و نتایج پژوهش حاکی از آن است که مهم ترین جنبه های کلیدی تباین در نقض حریم خصوصی، امنیت داده ها، تبعیض و اخلاق دیجیتال است. لذا خطرات مربوط به جمع آوری و پردازش داده های شخصی کودکان توسط هوش مصنوعی نیازمند ایجاد مکانیسم های موثر حفاظت از حریم خصوصی است. علاوه بر این، ایمنی داده های کودکان به ویژه در زمینه استفاده از ربات ها و اسباب بازی های هوشمند و استانداردهای ایمنی را که باید در توسعه چنین سیستم هایی در نظر گرفته شود. همچنین مشکل تبعیض که ممکن است در استفاده سیستماتیک از هوش مصنوعی ناشی شود لذا توسعه دهندگان باید از عادلانه بودن الگوریتم ها اطمینان حاصل کنند تا از تبعیض علیه کودکان اجتناب گردد. در نهایت، جنبه های اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی، یعنی مسوولیت توسعه دهندگان و لزوم رعایت اصول اخلاقی دیجیتال در تمامی جنبه های استفاده از آن باید رعایت شود. در نتیجه اقدام در سطح قانون گذاری، استانداردهای فناوری و اصول اخلاقی، تضمین ایمنی، حریم خصوصی، عدم تبعیض و مسئولیت اخلاقی در همه جنبه های استفاده از هوش مصنوعی برای تضمین و حمایت از حقوق کودکان در عصر هوش مصنوعی ضروری است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، حقوق کودک ، حریم خصوصی ، امنیت داده ها ، تبعیض ، اخلاق دیجیتال ، اسباب بازی هوشمند.