اثرات کاربرد باکتری های محرک رشد و قارچ میکوریزا بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثرات کاربرد باکتری محرک رشد و قارچ میکوریزابر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی بادرنجبویه (Mellisa officinalis) تحت تنش خشکی، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی باسه تکرار در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی طی سال ۱۳۹۹ اجرا گردید. تنش خشکی در دو سطح (شاهد یا۱۰۰درصد ظرفیت زراعی و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی) به عنوان فاکتور اول و تلقیح بذر با میکروارگانیسم های همزیست در چهار سطح (بدون تلقیح، تلقیح با باکتریAzospirillum brasilense، تلقیح با قارچGlomus mosseaeو تلقیح باA. brasilense+ G. mosseae) به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی موجب کاهش ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته و وزن خشک کل گیاه گردید در حالی که درصد اسانس گیاه تحت تنش خشکی افزایش یافت. تلقیح میکروبی به خصوصتلقیح همزمان قارچ میکوریزا و باکتری محرک رشد منجر به بهبود معنی دار تمام صفات مورد مطالعه در هر دو شرایط تنش و عدم تنش گردید. بنابراین، باتوجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر، کاربرد هم زمان باکتری A. brasilense و قارچ میکوریزا G. mosseae گزینه ایده آلی جهت بهبود تحمل به تنش و افزایش رشد و بیوماس گیاه دارویی بادرنجبویه می باشد.

کلیدواژه ها:

آزوسپیریلوم ، بادرنجبویه ، تنش خشکی ، درصد اسانس ، میکوریزا ، وزن خشک کل