اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی ((DBT بر تنظیم شناختی هیجان و نشخوار فکری نوجوانان مبتلا به اختلال بی نظمی خلق مخرب

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان و نشخوار فکری نوجوانان مبتلا به اختلال بی نظمی خلق مخرب می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی دارای گروه آزمایش و کنترل و همچنین پیش آزمون و پس آزمون می باشد.روش نمونه گیری نیز از نوع در دسترس بوده که نمونه پژوهش ، شامل دانش آموزان متوسطه دوم که نمره انضباط آن ها مابین ۱۵ الی ۱۸ بوده که به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش شهرستان فیروزآباد، فارس مراجعه کرده اند و تشخیص اختلال بی نظمی خلق مخرب گرفته اند. مراجعان را به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه تقسیم کرده هر گروه شامل ۸ آزمودنی (۶ نفر آقا و ۲ نفر خانم ) می باشند. تحلیل داده در سطح توصیفی (میانگین ، انحراف معیار) و در سطح استنباطی (کوواریانس ) بوده است .به منظور تحلیل داده از نسخه ۲۶ نرم افزار spss استفاده شده است . به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (CERQ) و پرسشنامه نشخوار فکری نالن هوکسما و مارو((Intellectual_rumination استفاده شد. نتیجه : با انجام آزمون لوین ((Levene برای متغییر های تنظیم شناختی هیجان و نشخوار فکری در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای گروه آزمایش و گواه، فرض نرمالیتی رد نشد(۰۵/۰.(P› رفتاردرمانی دیالکتیکی ( (DBT بر بهبود تنظیم شناختی هیجان و کاهش نشخوار ذهنی نوجوانان مبتلا به اختلال بی نظمی خلق مخرب موثر واقع شده (۰۵/۰(P<، و مقدار ضریب اتا برای متغیرهای تنظیم شناختی هیجان (۵۷۹/۰) و نشخوار فکری (۶۱۸/۰) بدست آمده که نشان دهنده میزان تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود تنظیم شناختی هیجان و کاهش نشخوار ذهنی می باشد.

کلیدواژه ها:

رفتاردرمانی دیالکتیکی ، تنظیم شناختی هیجان ، نشخوار ذهنی ، اختلال بی نظمی خلق مخرب