مروری بر چارچوب های آلی – فلزی برای حذف جذبی و تخریب فوتوکاتالیستی آلاینده های نوظهور در محیط آبی

آلاینده های نوظهور ناشی از آب یکی از بزرگترین نگرانی های جامعه مدرن ما هستند. آلاینده ها گونه های سمی هستند که هم از منابع طبیعی و هم از منابع انسانی همچون آتشفشان ها، اکتشاف و پالایش نفت، استخراج و فرآوری زغال سنگ، تولید مواد پتروشیمی، کاربردهای مواد شیمیایی در کشاورزی، رنگرزی، نساجی، چرم، داروسازی و غیره تولید می شوند. بسیاری از این آلاینده ها به دلیل مسمومیت های زیست محیطی به عنوان اختلالات غدد درون ریز دسته بندی می شوند. آلاینده ها برای انسان، آبزیان و گیاهان مضر هستند و اکوسیستم را از بین می برند. بنابراین، اصلاح زیست محیطی موثر این آلاینده ها ضروری است. در میان روش های مختلف حذف، جذب سطحی و تخریب فوتوکاتالیستی به عنوان امیدوارکننده ترین روش ها معرفی شده اند. این مقاله به گردآوری و تجزیه و تحلیل نقش چارچوب های آلی-فلزی (MOF) و کامپوزیت های آن ها به عنوان مواد بالقوه برای چنین کاربردهایی اختصاص دارد. آلاینده های آلی نوظهور، مانند علف کش ها، آفت کش ها، فنل ها، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای و مواد آلکیل پرفلورین، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. پارامترهای مهمی که این فرآیندها را تحت تاثیر قرار می دهند، مانند مساحت سطح، فاصله باند، درصد حذف، زمان تعادل، ظرفیت جذب و قابلیت بازیافت، بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

آلاینده ، چارچوب آلی – فلزی ، جذب سطحی ، فوتوکاتالیست