تعیین استرهای فتالات در فاضلاب و میکروپلاستیک های فاضلاب مبتنی بر ارزیابی ریسک اکولوژیکی

استرهای فتالات در بسیاری از محصولاتی که هر روز استفاده می شود وجود دارند و به عنوان آلاینده های اولویت دار شناخته شده اند که اثرات منفی بر موجودات زنده دارند. پساب تصفیه خانه فاضلاب به عنوان منبعی از استرهای فتالات است که به منابع آب دریافتی و محیط تخلیه می شود. این مطالعه استرهای فتالات را در فاز مایع و میکروپلاستیک های فاضلاب در طول فرآیند تصفیه فاضلاب اندازه گیری کرد و همچنین خطر اکولوژیکی استرهای فتالات را ارزیابی کرد.نمونه ها در دو مرحله جمع آوری شد: ۱) نمونه های فاز جامد (برای تعیین فتالات ها در MPs فاضلاب)، ۲) نمونه های فاز مایع (برای تعیین فتالات در فاضلاب). نمونه ها بعد از آماده سازی بوسیله دستگاه GC-MS اندازه گیری شدند.بیشترین راندمان حذف در فاضلاب و همچنین میکروپلاستیک فاضلاب در طول فرآیند تصفیه برای DEP با راندمان ۸۲/۳۵ درصد و ۹۴ درصد حاصل شد. داده های به دست آمده نشان می دهد که DBP و BBP در پساب فاضلاب دارای خطر زیست محیطی بالایی در هر سه سطح تغذیه ای (ماهی، بی مهرگان، و جلبک/سیانوباکتری) هستند، مقدار ضریب خطر DBP برای جلبک/سیانوباکتری بیش از ۱۰۰۰ بود.WWTP می تواند یکی از منابع آلودگی محیط زیست با فتالات باشد. از آنجایی که پساب فاضلاب به رودخانه کارون می ریزد، بنابراین ممکن است سلامت ماهی ها و سایر آبزیان و همچنین جمعیت تحت پوشش به خطر بیفتد.

کلیدواژه ها:

استرهای فتالات ، میکروپلاستیک ها ، فاضلاب ، ریسک اکولوژیکی