بررسی فرآیند مدیریت پسماند در محصول انگور

استفاده از پسماند انگور، مانند تفاله یا هسته آن، می تواند در صنایع زیست فناوری، مواد و انرژی مورد استفاده قرار بگیرد. استفاده از تفاله انگور به عنوان جیره دام نیز باعث صرفه جویی اقتصادی و افزایش کمی و کیفی تولیدات دامی و افزایش بهره وری محصول انگور می گردد. این مقاله به تبدیل پسماند انگور به زیست پلیمر نیز می پردازد، بطوریکه پلی هیدروکسی آلکانوات ها (PHAs) که پلیمرهای طبیعی هستند، می تواند به عنوان جایگزین پلاستیک های مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد و محیط زیست را حفظ کند. تلاش های جاری در جهت تولید پلاستیک های زیستی و استفاده از مواد بیوزیستی برای کاهش تولید پلاستیک در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد. مواد غذایی، از جمله سلولز نشاسته، همی سلولز ها و لینگین قابل استفاده در تولید بیوپلیمرها هستند که از این بیوپلیمرها در زمینه های مختلفی از جمله بخیه ها، مواد زیست پزشکی، بسته بندی مواد غذایی و دارو مورد استفاده قرار می گیرند. طبق بررسی ها محدودیت های تولیدی و هزینه بالای پلاستیک های زیستی مشاهده می شود. استفاده از ضایعات مواد غذایی به عنوان منبع مواد اولیه برای تولید بیوپلیمرها می تواند یک راهکار قابل توجه برای مسئله هدررفت مواد غذایی و استفاده بهینه از پسماند باشد.

کلیدواژه ها:

انگور ، دام ، زیست پلیمر