تاثیر تنش خشکی انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم نان

در این آزمایش بررسی تأثیر اثر تنش خشکی پایان فصل بر عملکرد و اجزای آن در راستای ارزیابی مقاومت به خشکی، تعداد 20 ژنوتیپ گندم نان در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اسلام آباد غرب (کرمانشاه) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار و در سال زراعی 91-1390 بررسی شد. در این آزمایش، آبیاری تا زمان متورم شدن غلاف برگ پرچم (مرحله آبستنی) صورت گرفت و در مرحله آبستنی به بعد در تمام ژنوتیپ ها قطع گردید. در این تحقیق عملکرد دانه و سایر صفاتی که با عملکرد دانه همبستگی دارند مورد ارزیابی قرار گرفت. صفت هایی از قبیل عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته و طول پدانکل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که عکس العمل تمامی لاین ها و اقام مختلف گندم در آزمایش معنی دار بود. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد لاین های 8 و 13 مقاوم ترین لاین ها در شرایط تنش و از عملکرد بیشتری برخوردار بودند به طوری که بیشترین میانگین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ شماره 8 (ارجاع به شجرنامه ژنوتیپ ها جدول شماره 1) با عملکرد 4/5 تن در هکتار بود. این در حالی است که کمترین عملکرد دانه را ژنوتیپ شماره 19 با میزان ع ملکرد 3/370 تن در هکتار داشت. روابط همبستگی بین صفات نشان داد که عملکرد دانه دارای همبستگی مثبت و معنی داری با تعداد دانه در سنبله (85%) بود. مقایسه دیگر شاخص ها به ما نشان داد که ژنوتیپ شماره 8 به عنوان ژنوتیپ برتر در شرایط تنش خشکی انتهای فصل می تواند معرفی شود.

کلیدواژه ها:

شاخص برداشت ، طول پدانکل ، وزن هزار دانه