بررسی عملکرد لرزه ایی سیستم خودبرگرداننده و اتلاف گرهای انرژی در دیوار هایی با رفتار گهواره ایی

سیستم گهواره ای یک روش برای محدود نمودن نیروهای لرزه ای به سازه می باشد، بطوریکه به سازه ها آسیب وارد نشود. این سیستم به صورت یک دیوار برشی و یا یک قاب مهاربندی شده ی نسبتا صلب می تواند باشد که در تراز پایه به صورت مفصلی اجرا می شود. این سیستم نیروهای همچون برش و لنگر را به مقدار قابل توجهی به روی دیوار کاهش می دهد و این در حالی است که عدم اتلاف انرژی مناسب و تغییر شکل های ماندگار از کاستی های این سیستم می باشد، از اینرو در سیستم گهواره ایی اتلاف گرهای انرژی و مکانیزم مهار به منظور اتلاف انرژی مناسب و ایجاد پایداری در سازه استفاده می شود. در این مقاله با استفاده از نرم افزار اوپنسیس (opensees) مدلی از یک دیوار برشی بتنی با رفتار گهواره ایی بدست آمده است که نتایج آن مطابقت خوبی با نمونه آزمایشگاهی دارد، در مدل بدست آمده انکان بررسی دقیق اتصال گهواره ایی، اتلافگرهای انرژی و مکانیزم مهار فراهم آمده است.

کلیدواژه ها:

طراحی بر اساس عملکرد ، طراحی لرزه ای ، سیستم گهواره ای ، سیستم خودبرگرداننده ، اتلافگرهای انرژی