بررسی اثر نسبت آب به سیمان بر میزان نفوذ پذیری بتن های پلاستیک دیواره آب بند سدها

از جمله روشهای موثر در کنترل تراوش و آب بندی پی سدها و سازه های مشابه استفاده از دیوارهای آب بند می باشد که جهت ساخت این دیواره های آب بند از بتن پلاستیک استفاده نمود. بتن پلاستیک که مخلوطی از سیمان ، شن، ماسه، آب و بنتونیت می باشد به لحاظ خواص شکل پذیری مناسب و در عین حال نفوذ پذیری نسبتا کم ماده ای مناسب تشخیص داده شده است. جهت طرح اختلاط مناسب بتن های پلاستیک و امکان دستیابی به خواص مورد نظر ضروری است پارامترهای تاثیر گذار روی خواص این ماده مورد بررسی قرار گیرند. در این تحقیق تاثیر تغییرات نسبت آب به سیمان روی میزان نفوذ پذیری مخلوط های بتن پلاستیک حاوی مقادیر مختلف سیمان از 100 تا 220kg/m³ و مقادیر مختلف بنتونیت از 25 تا 55kg/m³ مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بررسی نشانگر تاثیر بسایر قابل توجه کاهش نسبت آب به سیمان در کاهش نفوذ پذیری مخلوط های بتن پلاستیک بوده است. در مورد تاثیر مقدار بنتونیت روی نفوذ پذیری باید گفت که با افزایش مقدار بنتونیت در نسبت آب به سیمان برابر، کاهش قابل توجهی (تا چند برابر) در نفوذ پذیری مخلوط ها ایجاد می شود لیکن با افزایش مقدار بنتونیت از یک مقدار بهینه، نفوذ پذیری مجددا افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

نفوذ پذیری بتن پلاستیک ، دیواره های آب بند ، کنترل تراوش