رتبه بندی شهرستانهای استان کردستان بر اساس زیرساخت های گردشگری شهری

گردشگری از دیرباز مورد توجه بشر بوده و به عنوان یکی از صنایع مهم در توسعه فرهنگ ها و ارتباطات ملل ، نقش ممتازی در استقرار صلح و آرامش در جهان ایفا می کند. امروزه یکی از مهم ترین مقصد هایی که روندهای گردشگری جهان را در دهه های گذشته تحت تاثیر قرار داده، مراکز شهری است . سطح بندی ن iواحی گردشگری معیاری برای تعیین مرکزیت و همچنین تعیین زیرساخت های مورد نیاز و تعدیل نابرابری بین نواحی است . هدف این پژوهش در مرتبه اول، رتبه بندی شهرستان های استان کردستان با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای و مدل های تصمیم گیری چند معیاره از نظر برخورداری از زیرساخت های گردشگری شهری و در مرتبه دوم، مشخص کردن نحوه توزیع زیرساخت های گردشگری شهری با استفاده از ضریب چولگلی پیرسون می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و داده های مورد نیاز آن به روش اسنادی جمع آوری شده است . نتایج پژوهش بر اساس تکنیک TOPSISو VICOR بیانگر این است که شهرستان سنندج با مقدار (۹۹۸/۰) و سروآباد با مقدار (۰۰۸/۰) به عنوان برخوردار ترین و محروم ترین شهرستان ها از لحاظ بهره مندی از زیرساخت های گردشگری شهری در استان کردستان هستند. از سویی ، بررسی نحوه توزیع زیرساخت های گردشگری شهری، با ضریب چولگی پیرسونی نیز نشان داد که توزیع زیرساخت های گردشگری شهری در سطح استان کردستان نامتعادل (نامتقارن) با چولگی مثبت است . در کل ، آنچه که از رتبه بندی نهایی به دست آمد، نشان دهنده عدم تعادل در توزیع زیرساخت های گردشگری شهری در سطح استان کردستان است . در نهایت ، می توان گفت شهرستان هایی که از توانهای گردشگری بالقوه برخوردار هستند همچون شهرستان سروآباد به دلیل ضعف زیرساخت های گردشگری، در رتبه آخر قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی ، گردشگری شهری ، تصمیم گیری چندمعیاره ، استان کردستان.