بررسی رابطه بین اهمالکاری تحصیلی ، کمالگرایی ، صفات شخصیتی و بی تفاوتی اخلاقی با بی صداقتی تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر میاندوآب

هدف این تحقیق مطالعه بررسی رابطه بین اهمالکاری تحصیلی ، کمالگرایی ، صفات شخصیتی و بی تفاوتی اخلاقی با بی صداقتی تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر میاندوآب بود. روش اجرای این تحقیق توصیفی و طرح تحقیق ، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر میاندوآب در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل دادند که تعداد ۳۸۸ نفر (۲۰۳ پسر و ۱۸۵ دختر) با روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها، از پرسشنامه های بی تفاوتی اخلاقی ، اهمالکاری تحصیلی و بی صداقتی تحصیلی استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام انجام شد. نتایج یافته ها نشان داد بین بی تفاوتی اخلاقی و سازوکارهای آن ( به غیر از تقسیم مسئولیت و نسبت دادن سرزنش ) با بی صداقتی تحصیلی همبستگی مثبت وجود دارد. همچنین بین اهمالکاری تحصیلی ، کمالگرایی و بی صداقتی تحصیلی رابطه منفی معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بی تفاوتی اخلاقی ، اهمالکاری تحصیلی و صفات شخصیتی قادرند ۳۸ درصد از واریانس بی صداقتی تحصیلی را پیش بینی کنند؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که بی تفاوتی اخلاقی ، اهمالکاری تحصیلی و کمالگرایی نقش مهمی را در بی صداقتی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، بی صداقتی تحصیلی ، دانش آموزان. بی تفاوتی اخلاقی .